Krowy rasy Eringer są hodowane głównie w kantonie Wallis w Szwajcarii. Przodkowie tej rasy prawdopodobnie przywędrowali na tereny kantonu Wallis z Rzymianami.
Obecny standard rasy został ustalony w roku 1884, a pierwszy związek hodowców zawiązał się w roku 1917.
Krowy rasy Eringer są niezwykle odporne na trudne, ostre warunki panujące na pastwiskach w kantonie Wallis.
Rasa ta należy do najmniejszych w Europie. W większości zwierzęta mają sierść ciemno-brązową do czarnej. Łaciata Okrywa występuje bardzo rzadko, jednak ze względu na domieszkę brązu mogą występować formy mieszane.
Cechą charakterystyczną jest krótka i szeroka głowa z wypukłą linią czołową. Osobniki rasy Eringer mają silnie rozwiniętą muskulaturę, a przy tym są bardzo zwinne, co tłumaczy znakomite poruszanie się po górzystych terenach. Zarówno samce, jak i samice mają bardzo silne rogi, które u cieląt są czarne i czasie ich rozwoju, po 18 – 24 miesiącach przechodzą w kolor jasny. Typowe rogi rasy Eringer mogą dochodzić u nasady do 8 cm są jasne, zakończone czarnymi wierzchołkami.
Samice są przyjazne, spokojne i mają silnie rozwinięty instynkt stadny.
Na pastwiskach i w oborach istnieje ścisła hierarchia. Także wśród cieląt.
Wysokość byków w kłębie waha się w przedziale 125 – 140 cm, a waga dorosłych osobników zawiera się zasadniczo w przedziale 650 – 750 kg, rzadko przekracza 1000kg. Krowy osiągają w kłębie 120 – 130 cm i ważą przeważnie 500 – 600 kg, rzadko ponad 800 kg.
Rasa Eringer charakteryzuje się dużymi zdolnościami adaptacyjnymi, a umiejętności pokonywania szlaków górskich pozwalają jej przedstawicielom na korzystanie ze stromych alpejskich pastwisk.
Ze względu na dużą odporność i sprawność u bydła tej rasy rzadko występują choroby i kontuzje.
Krzysztof Derenda
Obejrzyj w powiększeniu
